8 stycznia 2020 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach [dalej: Sąd] wydał orzeczenie (sygn. I SA/Gl 1083/19) utrzymujące w mocy interpretację indywidualną, zgodnie z którą, aby dopełnić obowiązku dochowania należytej staranności przez płatnika nie jest wystarczające sprawdzenie przez niego jedynie autentyczności uzyskanych od podatnika dokumentów oraz oświadczeń koniecznych do bezpośredniego zastosowania zwolnienia z podatku u źródła.
W omawianej sprawie – dotyczącej wypłaty dywidendy – płatnik podnosił, iż w ramach należytej staranności, o której mowa w art. 26 ust. 1 ustawy CIT, jest on obowiązany jedynie do uzyskania koniecznych do zastosowania zwolnienia dokumentów oraz oświadczeń podatnika. Nie jest zaś obowiązany do dokonania weryfikacji zakresu i skali działalności prowadzonej przez zagranicznego odbiorcę płatności, posiadanych przez niego aktywów oraz zatrudnionego personelu, gdyż pozyskanie takich informacji byłoby dla płatnika zbyt uciążliwe, zaś weryfikacja w powyższym zakresie winna być przeprowadzona przez organy podatkowe.
Zdaniem Skarżącej płatnik, w ramach należytej staranności, nie ma obowiązku dalszego badania wskazanych w oświadczeniach okoliczności, w tym w szczególności, prowadzenia rzeczywistej działalności gospodarczej przez podatnika czy zgodności jego oświadczeń z rzeczywistością.
Powyższe stanowisko zostało zakwestionowane w całości. Zdaniem dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej [dalej: Organ], a w ślad za nim Sądu, na podmiocie wypłacającym dywidendę, w ramach procedury dochowania należytej staranności ciąży obowiązek weryfikacji czy odbiorca należności jest z tytułu otrzymania dywidendy podatnikiem oraz, czy prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą w kraju siedziby dla celów podatkowych. Jednocześnie, samo posiadanie oświadczeń zagranicznego podmiotu nie jest wystarczające, bowiem „staranności” wymaganej od płatnika przez ustawodawcę nie można sprowadzać jedynie do ich uzyskania.
W ocenie Organu płatnik, aby dopełnić obowiązku dochowania należytej staranności powinien uwzględnić także powszechnie dostępne informacje na temat statusu odbiorców należności, np. w prasie branżowej, doniesieniach medialnych czy publikowanych doniesieniach o lokowaniu przez daną grupę kapitałową spółek zależnych w państwach o korzystnym reżimie prawnym.
Ponadto, Organ w wydanej interpretacji poszedł o krok dalej, wskazując jako sposób wykazania dopełnienia obowiązku dochowania należytej staranności, przykładowo, dysponowanie raportem sporządzonym przez niezależnego audytora w zakresie działalności odbiorcy płatności, a w przypadku podmiotów powiązanych – uzyskanie dokumentów grupowych, wskazujących na przepływy finansowe, a także substancję biznesową oraz rolę poszczególnych podmiotów w strukturze grupy.
Podkreślenia także wymaga, iż płatnik ma obowiązek udokumentowania dochowania należytej
staranności przy przeprowadzaniu weryfikacji, przy czym, ocena dopełnienia obowiązku dochowania
należytej staranności ma charakter indywidualny i wymaga zawsze odniesienia jej do konkretnego
stanu faktycznego.
Konkludując, Sąd wskazał, iż Płatnik jest zobligowany do dokładnego zweryfikowania oświadczeń podatnika w zakresie ich zgodności z rzeczywistością. Sprawdzenie jedynie autentyczności dokumentów i oświadczeń nie jest wystarczające dla uznania, że płatnik dokonując weryfikacji dopełnił obowiązku dochowania należytej staranności. Powinnością płatnika jest badanie spełnienia zarówno warunków zwolnienia z WHT, wynikających z art. 22 ust 4 ustawy CIT, jak i zgodności ze stanem faktycznym oświadczeń podatnika, a nie jedynie ich formalnej weryfikacji.
W razie jakichkolwiek pytań lub wątpliwości związanych z powyższym tematem, uprzejmie prosimy o kontakt.
Andrzej Paczuski
andrzej.paczuski@ptpodatki.pl
(22) 205 22 06
Patrycja Lutak
(22) 205 22 03